புரிதலும் ஆரோக்கியமும்

புரிதலும் ஆரோக்கியமும்                                            

                                                           ஸ்ரீ பகவத் ஐயா அவர்கள்

                மனம் என்றால் என்ன? அது எவ்வாறு இயங்குகிறது? அதில் எண்ணங்கள் எவ்வாறு தோன்றுகின்றன? இதனைப் பற்றி நாம் ஏராளமாக அறிந்திருக்கிறோம். ஆனால் நாம் அறிந்து வைத்திருப்பதற்கெல்லாம் முற்றிலும் மாறாக, மனதைப் பற்றியும், அதில் உருவாகும் எண்ணங்களை எவ்வாறு கையாள்கிறோம் என்பதனைப் பற்றியும் அறிந்து கொள்ள வேண்டுமா?

  அவ்வாறு  மனதைப் பற்றி அறிய வேண்டுமென்றால், மனதைப் பற்றிய நமது ஏராளமான கேள்விகளுக்கும், சந்தேகங்களுக்கும் விடை தெரிய வேண்டுமானால் நாம் ஸ்ரீ பகவத் அய்யா அவர்கள் எழுதியுள்ள நூல்களைப் படித்தால் இவற்றுக்கான விடைகள் அனைத்தும் நமக்கு எளிதில் கிடைத்து விடும்.

         பேரறிஞர்களின் மத்தியில் பிரபலமாகி வரும் இவர் 21 ஆம் நூற்றாண்டின் இன்றைய நிலையில், தலை சிறந்த இடத்தை வகிக்கும் ஆன்மீக ஞானி. மதங்களை கடந்த இவரது சிந்தனை மனித குலம் முழுவதையும், அடுத்த கட்ட முன்னேற்றத்திற்கு அழைத்துச் செல்கிறது.

                     தென்தமிழ் நாட்டின் கடற்கரை நகரமாக விளங்கும் திருச்செந்தூரில் வாழ்ந்து வந்த இவர், தனது 18 ஆவது வயது முதலே ஆன்மீகப் பயிற்சி முயற்சிகளில் ஈடுபட்டார்.40 ஆண்டுகளின் தேடுதலுக்கு பிறகு தனது 58ஆவது வயதில் மெய்ஞானம் பெற்றார். ஞானம் பெற்ற இவர் ஆச்சரியமுற்றார். ''அரை நொடியில் புரிந்து கொள்ள வேண்டிய மெய்ஞானத்திற்காகவா நாற்பது ஆண்டுகள் பாடுபட்டோம்'' என்று ஆதங்கப் பட்டார்.   சரியான வழிகாட்டல் இல்லாத காரணத்தால் தான் இத்தகைய தாமதம் என்பதனைப் புரிந்து கொண்டார். தனது வெற்றி, தோல்விகளால் பெற்ற பாடத்தை வகைப்படுத்தி, புதியதோர் அணுகுமுறையை ஆன்மிக உலகுக்கு அறிமுகம் செய்துள்ளார். இவருடைய ஆன்மீக நூல்கள் தமிழ்நாட்டில் மட்டுமின்றி உலகம் முழுவதும் ஏராளமானோரை மெய்ஞானிகளாக ஆக்கியுள்ளன.

          இவர் தமிழ்நாடு முழுவதும் முக்கிய நகரங்களில் ஆன்மீக முகாம்கள் நடத்தி, தமிழ்நாட்டு மக்கள் அனைவருக்கும் மனம் பற்றிய புரிதலை ஏற்படுத்தி ஆன்மீக சேவை புரிந்து வருகிறார். மேலும் இவரது புத்தகங்களை சேலத்தில் இயங்கி வரும் ஸ்ரீபகவத் மிஷன் என்ற அமைப்பு மூலமாக வெளியிட்டு வருகிறார். மேலும் பகவத் பாதை என்ற பெயரில் ஆன்மீக மாத இதழ் ஒன்றையும் நடத்தி வருகிறார். இது மின்னிதழாகவும் வெளியிடப் பட்டு வருகிறது.  இவரது ஆன்மீகக் கூட்டங்களை தொடர்ந்து நடத்துவதற்கு வேண்டி, ஸ்ரீ பகவத் பவன் என்ற பெயரில் கட்டடம் ஒன்று சேலம் மாநகரில், பெரிய கவுண்டாபுரம் என்ற இடத்தில் கட்டப் பட்டு, அங்கு இப்போது ஆன்மீக கூட்டங்கள் நடைபெற்று வருகின்றன.

                    இவரது மனம் பற்றிய நூல்கள் அனைத்தும் அக்குபங்சர் என்ற நமது மருத்துவத்திற்கு பொருந்துவதாலும், கழிவு நீக்கத் தத்துவத்தைப் போன்றே எண்ணங்கள் நீங்குவதாகவும் ,பிரவாகமாக ஓடுவதாகவும், கரு-உரு தத்துவத்தை போன்று இவரது அகம்-புறம் விளக்கங்கள் அமைந்துள்ளதாலும், இவரது நூல்களைப் படித்து பயன்பெற அனைத்து அக்குபங்சர் ஹீலர்களைக் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

           பகவத் பாதை ஜீன் 2016 மாத இதழில் நமது அக்குபங்சர் வைத்தியத்திற்கு இணையான, மனம் பற்றிய புரிதல் மூலமே நோய்களை குணப்படுத்திக் கொள்ளக் கூடிய வகையிலான கட்டுரை ஒன்று, பகவத் அய்யா அவர்களின் ஆன்மீக இதழில், கேள்வி-பதில் பகுதியை தொடர்ந்து எழுதி வரும் அவரின் ஆன்மீக சீடரான   V.A.P.சரவணன் அவர்கள் எழுதிய கட்டுரையானது  இணையதள வாசகர்கள் மற்றும் அனைத்து அக்குபங்சர் ஹீலர்களின் நலன் கருதி இங்கு வெளியிடப் படுகிறது.

                                                               புரிதலும் ஆரோக்கியமும்

           கேள்வி; பகவத் அய்யாவின் நூல்களைப் படித்து மனதின் இயக்கத்தை நன்றாகப் புரிந்து கொண்டு இருக்கிறேன். அதனால் எத்தனையோ மனப்பிரச்சினைகளிலிருந்து விடுதலை அடைந்து இருக்கிறேன் .மனதைப் பற்றிய இந்தப் புரிதல் உடல் ஆரோக்கியத்திற்கும், நோய் தன்மையிலிருந்து விடுபடுவதற்கும் எந்த அளவுக்கு உதவுகிறது? உடல் நோய்கள் பற்றிய விஷயத்தில் இந்த மனதைப் பற்றிய புரிதல் எப்படி செயல் படுகிறது? மனதைப் பற்றிய ஒரு தெளிவான புரிதல் இருப்பது போல் உடல் பற்றிய ஏதாவது தெளிவான புரிதல் உள்ளதா? விளக்கம் தேவை?

           பதில்; மனமும் உடலும் ஒன்றே. பெயர் அளவில் வேறுபட்டு இருந்தாலும் இரண்டும் ஒன்றே. மனது எப்படி செயல்படுகிறதோ, அப்படித்தான் உடலும் செயல் படுகிறது. நமக்குத் தெரிந்த மனதின் புரிதல் மூலம் உடலைப் பற்றியும் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்வோம். இனி....

              மனமும், உடலும் ஒன்றுதான் என்று கூறினோம். எப்படி என்று பார்ப்போம். மனதைக் கண்களால் பார்க்க முடியாது. கண்களால் பார்க்க முடியாததால் மனம் என்ற ஒன்று இல்லை என்று கூற முடியாது. நாம் ஒவ்வொருவரும் மனதை உணர்கிறோம். மனதின் மூலமே செயல் படுகிறோம். மனதின் மூலமே வாழ்கிறோம்.

            கண்ணுக்குத் தெரியாத மனதின் திடவடிவம் தான் உடல். எப்படி மெய்ப்பொருளே ஆகாயம், காற்று, நெருப்பு, நீர், நிலம் என அழுத்தத்திற்கு தகுந்தாற் போல் மாற்றம் அடைகிறதோ அதுபோல் மனம் கண்களுக்கு தெரியாத அலை வடிவத்தில் இருக்கிறது. அதுபோல் மனம்தான் கண்ணுக்குத் தெரிகிற உடலாக மாற்றமடைகிறது. ஆகாயத்தைப் பற்றி தெரிந்து கொண்டாலே, நிலத்தைப் பற்றித் தெரிந்து கொண்டது போல்தானே. அதுபோல் மனதின் இயக்கத்தைத் தெரிந்து கொண்டாலே அதுவே உடலின் இயக்கத்திற்கும் பொருந்தும்.

               நிலம், நீர், நெருப்பு, காற்று, ஆகாயம் என ஒவ்வொன்றாக கீழிருந்து ஆராய்ச்சி செய்வது ஒருமுறை. ஆகாயம், காற்று, நெருப்பு, நீர், நிலம் என மேலிருந்து கீழாக ஆராய்ச்சி செய்வது இன்னொரு முறை. உடல் வழியாக மனதைப் புரிந்து கொள்வது ஒரு முறை. மனதின் மூலமாக உடலைப் புரிந்து கொள்வது இன்னொரு முறை. உடல் வழியாக மனதை ஆராய்ந்தவர்கள் கூட இறுதியில் மனம்தான் உடலை இயக்குவதில், ஆரோக்கியத்தை ஏற்படுத்துவதில் முதன்மையான ஒன்றாக இருப்பதாக தங்களது கருத்துக்களைப் பதிவு செய்து இருக்கிறார்கள். அதனால் நமக்கு உடலின் இயக்கத்தைப் பற்றி அதிகம் தெரியாமல் இருந்தாலும், உடலுக்கு ஆதாரமான மனதைப் பற்றி நாம் பகவத் ஐயாவின் மூலம் நன்றாகவே புரிந்து இருக்கிறோம். நாம் மனதின் இயக்கத்தை புரிந்து கொண்ட முறையிலே, உடலின் இயக்கத்தைப் புரிந்து கொள்ள முயற்சி செய்வோம்.

          எங்கும் நிறைந்த மெய்ப்பொருள் கண்ணுக்குத் தெரிவது இல்லை. அதிலிருந்து தோன்றிய கோள்கள் கண்களுக்குத் தெரிகின்றன. மெய்ப்பொருள் என்ற மொத்த இயக்கத்தில்தான் பூமியும் இயங்குகின்றது. அதுபோல் மனம் என்ற ஒட்டு மொத்த இயக்கத்தில் தான் உடலும் இயங்குகிறது.

                         இனி மனதின் புரிதல் வழியாக உடலின் புரிதலை சிந்திப்போம். மனதைப் பற்றிய பகவத் ஐயாவின் புரிதலுக்குப் பிறகு, மனதில் நமக்கு ஏதாவது எண்ணம் ஏற்பட்டால் நாம் என்ன செய்வோம்? மனதின் எண்ணம் தாமாகத் தோன்றி தாமாக மறையும். அதுதான் இயற்கை என எடுத்துக் கொள்வோம். எண்ணம் என்பது மனதில் பதிந்த ஒன்று மனதிலிருந்து வெளியேறி விடுதலை அடைகிறது என்பதே பொருள். நம் மனதிலிருந்து எப்படிப் பட்ட எண்ணம் ஏற்பட்டாலும் அது நம்முடைய மனதிலிருந்து வெளியேற்றம் அடைகிறது என்றுதானே பொருள். உண்மையில் நமது மனம் அதிகப் படியான அழுத்தத்தைக் கொண்ட எண்ணம், உணர்வுகளை வெளியேற்றி நம்மை ஆரோக்கியமாக வைத்திருக்க உதவுகிறது என்பதுதான் நிதர்சனமான உண்மை.

                   இப்போது நாம் அப்படியே மனதின் திடவடிவமான உடலுக்குப் பொருத்திப் பார்ப்போம். மனதில் ஏற்பட்டால் எண்ணம். மனதின் திட வடிவமான உடலில் ஏற்படும் எண்ணத்தின் வடிவம்தான் வலி. எப்படி மனதிலிருந்து எண்ணத்தை வெளியேற்றி மனம் விடுதலை அடைகிறதோ, அப்படியே உடலில் வலியை ஏற்படுத்தி நோயை குணமாக்குகிறது உடல்.( உதாரணம்; தலைவலி) மனதில் வேண்டாத எண்ணம் ஏற்பட்டாலும் மனதிலிருந்து வெளியேறுகிறது என்பதுதான் பொருள். உடலில் எப்பேற்பட்ட வலி ஏற்பட்டாலும் உடலை ஆரோக்கியமாக வைத்துக் கொள்ள உடல் செயல் படுகிறது என்பதுதான் பொருள். மனதிலிருக்கும் அதிகப் படியான எண்ணத்தை வெளியேற்றி மனமே மனதை ஆரோக்கியமாக வைத்துக் கொள்கிறது. அப்படியே உடலும் வலியாக, வேதனையாக வெளிப்படுத்தி, உடலில் உள்ள நோயை குணமாக்கச் செயல் படுகிறது.

                      மனதில் ஏற்படும் உணர்வுகளை கோபம், பயம், வெறுப்பு, பொறாமை,வஞ்சம் என்று குறிப்பிடுகிறோம். அப்படி ஒரு உடலில் ஏற்படும் வலியின் அழுத்தத்திற்குத் தகுந்தாற்போல் ஏதோ ஒரு உடல் நோய் என்று கூறுகிறோம். மனதில் ஏற்படும் கோபம்,  நமது கவனத்திற்கு தெரிந்த பிறகு நாம் நிதானத்திற்கு வருகிறோமோ, அப்படியே உடலில் இரத்த ஓட்டத்தை அதிகரித்தல், மூச்சை அதிகரித்தல், வெப்பமடைதல், குளிர்தல், கொட்டாவி விடுதல், வாந்தி எடுத்தல், தும்மல், விக்கல், ஏப்பம், பேதியாவது, காற்று பிரிவது என பல உடல் வெளியேற்றத்தை அனுமதிக்கும் போது உடலின் ஆரோக்கியத்தை சமநிலைக்கு கொண்டு வருகிறது உடல்.

               நமக்கு தெரிந்தே கூட சில நேரங்களில் மனதில் தேங்கியுள்ள அதிகப்படியான மன அழுத்தம் நமது கட்டுப்பாட்டையும் மீறி வெளியேறும். அப்படி நம்மை மீறி நடக்கிற மனதின் செயல்பாட்டிற்கு நமது தரப்பில் எந்த எதிர்ப்பும் தெரிவிக்காமல் விட்டுவிடும் போது மனம் வெகுவிரைவாக சமநிலையை அடையும். மனம் தன்னை பாதுகாத்துக் கொள்ள மனதில் பதிந்துள்ள அதிகப் படியான அழுத்தத்தை எப்படியோ ஒரு வகையில் வெளியேற்றி தன்னுடைய இயல்பு நிலைக்கு திரும்பி விடும்.

          இதேபோல் உடலும் தன்னை சரி செய்து கொள்ள உடலின் அக உறுப்புக்களின் இயக்கதிற்கு தேவையான சக்தியை மட்டும் கொடுத்துவிட்டு மற்றபடி உடல் ஆரோக்கியத்திற்கு என்ன செய்ய வேண்டுமோ அந்த வகையில் காய்ச்சலோ, வாந்தியோ, பசியின்மையோ கூட ஏற்படுத்தும். உடல் தன்னைத்தானே சரி செய்து கொள்வதற்காக இப்படி செயல்படுகிறது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். பசிக்காத போது உணவை உட்கொள்ளாமல் நாம் இருந்தால் வெகு விரைவாக நாம் ஆரோக்கியத்தை நோக்கித் திரும்புவோம். உடலின் தேவையை நாம் புரிந்து கொண்டு நடந்தால் உடல் விரைவாக இயல்பு நிலைக்குத் திரும்பும். மொத்தத்தில் மனதில் நமக்கு தெரிந்தோ, தெரியாமலோ என எப்படி வெளியேற்றினாலும் மனம் தன்னைத்தானே சரி செய்து கொண்டு இருக்கிறது என்பது நமக்குப் புரிகிறது.

            ஒரு உதாரணத்தின் மூலம் உடலின் புரிதலைப் புரிந்து கொள்வோம். நமக்கு கையில் ஒரு கொப்புளம் ஏற்படுகிறது என வைத்துக் கொள்வோம். இதை நாம் எப்படி பார்க்க வேண்டும்? உடலுக்கு வேண்டாத ஒரு கழிவை வெளியேற்றுவதற்காக உடல் எடுக்கும் முயற்சியே இந்த கொப்புளம். கொப்புளம் 3, 4  தினங்களில் நல்ல சிகப்பாக சற்றே அந்த இடம் சிறு வீக்கமாக வலியுடன் வெள்ளை முகப்புடன் தெரியும். கொப்பளம் நன்றாகப் பழுத்த பின்பு இரத்தத்துடன் சீழும் கலந்த கழிவை தானாகவே உடலிலிருந்து வெளியேறும். அப்படி கழிவு வெளியேறியவுடன் வலியும் குறைந்து மேலும் 3, 4  தினங்களில் கொப்புளமும் அதன் அடையாளமும் மறையத் தொடங்கும். (உடலுக்கு வேண்டாத பொருளை வெளியேற்றி உடலின் இயல்பான ஆரோக்கியத்தை மீட்டு எடுக்கிறது உடல் என்பது நமக்குப் புரிகிறது) உடலைப் பற்றிய புரிதல் இல்லாமல் இருந்தால், ஏன் கொப்புளம் வந்தது, எதற்காக வந்தது, உடலில் வெப்பம் கூடி விட்டதோ, வேறு ஏதோ வேண்டாத ஒன்று ஏற்பட்டு விட்டதோ என நமது மனம் சதா புலம்பித் தள்ளும். மேலும் நமக்கு ஏற்படும் வலியைப் பற்றி அதிகமாக சிந்தித்துக் கொண்டும், பயந்து கொண்டும் இருப்போம். உடல் தன்னுடைய ஆரோக்கியத்திற்கு எடுக்கும் முயற்சிதான் இந்த கொப்புளம் என்று நாம் மனோ ரீதியாகப் புரிந்து கொள்ளும் போது நாம் உடலின் செயல்பாட்டுக்கு எந்த எதிர்ப்பும் தெரிவிக்க மாட்டோம்.

              இப்படிப் புரிந்து கொள்வதால் கொப்புளத்தினால் உடலில் ஏற்படும் வலிக்கு, வேதனைக்கு நாம் மனோ ரீதியாக சுதந்திரம் கொடுப்போம். இப்போது உடலின் செயல்பாட்டிற்கு நமது மனோ இயக்கமும் உதவிக்கு வந்து விடுகிறது. மேலும், எதிர்ப்பை விட்டுவிட்டு வலியையும், வேதனையையும் முழுமையாக மனம் ஏற்றுக் கொள்கிறது. உடலுக்கு உதவியாக மனம் செயல்பட, உடல் வெகு விரைவாக ஆரோக்கியத்தின் பக்கம் திரும்புகிறது.

           இப்படி உடலிலிருந்து வெளியேறும் கழிவுகள் அனைத்தும் நோய் என்று நினைத்துக் கொண்டு இருந்த நாம், இப்போது உடல் தன்னைத் தானே சரி செய்து கொள்வதற்கு எடுக்கும் செயல் என்று புரிந்து கொள்ளும் போது மனோரீதியாக உடலுக்கு சுதந்திரம் கிடைக்கிறது. உடல் தன்னுடைய வேலையை சுதந்திரமாகச் செய்து வெகு விரைவாக ஆரோக்கியத்தை மீட்டு எடுக்கிறது.

             

                      மனதிற்கு வடிவம் இல்லை. மனதில் ஏற்படும் முரண்பாடுகள், போராட்டம் என அனைத்தும் மனதின் திடவடிவமான உடலில் மட்டுமே வெளிப்பட முடியும். பகவத் அய்யாவின் மனதைப் பற்றிய புரிதலிலிருந்து நாம் என்ன தெரிந்து கொள்கிறோம்? மனதில் தோன்றும் எதற்கும் நாம் ஒன்றும் செய்ய முடியாது. அது முற்றிலும் தன்னிச்சையான, சுதந்திரமான, இயந்திரகதியான இயக்கம் என புரிந்து கொள்கிறோம். இப்படி புரிந்து கொள்வதால் மனதின் இயக்கத்திற்கு நாம் எதுவும் செய்யாமல் நமது அகத் தோல்வியைப் புரிந்து கொண்டு செய்வதற்கு எதுவுமில்லை என்று 'சும்மா இரு' என்ற நிலைக்கு வருகிறோம். இதனால் மனம் சுதந்திரமாக செயல் பட்டு பிரவாக நிலைக்கு வருகிறது.

                    இதேபோல் உடலின் இயக்கத்தையும் மனோமயமாகப் புரிந்து கொள்ளும் போது உடல் தன்னைத் தானே ஆரோக்கியமாக வைத்துக் கொள்ள என்ன செய்ய வேண்டுமோ அதனைத் தான் நமது உடல் செய்கிறது என்று புரிந்து கொள்கிறோம். இப்படி உடலின் இயக்கத்திற்கு முழு சுதந்திரம் கொடுக்கும் போது உடலும் மெல்ல மெல்ல இருப்பது தெரியாமல் இயங்கும் நிலைக்கு வருகிறது. இதுதான் உடலின் ஆரோக்கிய நிலை.

              மனதிற்கும், உடலுக்கும் தனித் தனியாக சக்தி என்று எதுவும் கிடையாது. இரண்டும் ஒரே சக்தியின் அடிப்படையில் தான் செயல்படுகிறது. மனம் இதுவரை உடலின் செயல்பாட்டைப் புரிந்து கொள்ளாமல் எதிர்த்துப் போராடிக் கொண்டு இருந்தது. மனதின் திடவடிவம் தான் உடல் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளும் போது ஒன்றின் செயல்பாட்டிற்கு மற்றொன்று உதவிக்கு வருகிறது. மனம், உடலின் செயல்பாட்டிற்கு சுதந்திரம் கொடுக்கிறது. இதுவரை எதிர்த்து செயல் பட்ட மனம், இணைந்து செயல்படும் தன்மைக்கு வருகிறது. இப்படி உடலையும், மனதையும் புரிந்து கொண்டு செயல் படும் போது, நோய்த் தன்மையிலிருந்த தாக்கம் கொஞ்சம், கொஞ்சமாக குறைந்து ஆரோக்கியத்தின் பக்கம் திரும்பும்.

                      இந்த ஆய்வை நீங்கள் உங்களுடைய சொந்த அனுபவத்தில் சோதனை செய்து பார்க்க வேண்டும். மனதைப் பற்றிய புரிதல் புரிந்த அன்றிலிருந்து இன்று வரை எத்தனையோ மாற்றம் ஏற்பட்டு, புரிதலில் ஓர் தெளிவும், உறுதியும் நமக்கு ஏற்படுகிறது. அந்த வகையில் நாம் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு விதமான நோய்க்கு மருந்துகள் எடுத்துக் கொண்டு இருக்கிறோம். நாம் இப்படிப் புரிந்து கொண்டதால் உடனே எல்லா மருந்துகளையும் விட்டுவிட வேண்டாம். முதலில் சிறுசிறு பிரச்சினை, வலி, உடல் உபாதைகளுக்கு மருந்துகளைத் தவிர்த்து மனோ ரீதியாக உடலின் இயக்கத்திற்கு சுதந்திரம் கொடுத்து, அந்த உடல் உபாதைகளிலிருந்து விடுபடுவோம். இப்படி செய்து பார்க்கும் போது நமக்கே தெரியும் மருந்துகள் இல்லாமல் உடல் சரியாவது. இதனால் நமது உடலைப் பற்றிய புரிதலில் தெளிவும், உறுதியும் ஏற்படும். பிறகு கொஞ்சம், கொஞ்சமாக மருந்துகளின் அளவுகளைப் பாதியாகக் குறைத்துக் கொண்டு செயல் படும் தன்மைக்கும், பிறகு முழுவதுமாக தவிர்க்கும் நிலைக்கு உயர்வோம். பிறகு மனதிற்கும், உடலுக்கும் முழு சுதந்திரம் கொடுத்து செயல் பட விட்டு விடுவோம்.

               மனதைப் புரிந்து கொள்வதுதான் இதுவரை கடினமாக இருந்தது. மிகக் கடினமாக இருந்து வந்த மனதின் இயக்க உண்மையை பகவத் ஐயாவால் எளிமையாகப் புரிந்து கொண்டோம். அதே புரிதல் வழியாக மனதின் திட வடிவமான உடலின் செயல்பாட்டையும் புரிந்து கொண்டு, நிறைவான ஆரோக்கியமான வாழ்க்கையை வாழ்வோமாக.

                                                        மனமும் உடலும் ஒன்றே !

                                    நன்றி :  பகவத் பாதை  ஜூன் 2016

உணவே மருந்து

உணவே மருந்து

             நாம் உண்ணும் உணவிலிருந்து சக்தியைப் பெறுகிறோம். உணவிலுள்ள ருசிதான் சக்தியாகும். உணவை உண்ணும் போது, உணவை நன்கு பற்களால் மென்று அரைத்து உணவு கூழாகும் போதுதான் உணவிலிருந்து ருசியானது பிரிந்து நாக்கால் உணவிலுள்ள ருசியை சுவைக்க முடியும். இந்த ருசிதான் உணவிலுள்ள சக்தியாகும். எவ்வாறு அணுவைப் பிளக்கும்போது அணுவிலிருந்து அணுசக்தி உருவாகிறதோ, அதைப் போன்று உணவை நன்கு மென்று அரைத்து, உணவு கூழாகும் போதுதான் அதிலிருந்து உயிர் சக்தி நமக்கு கிடைக்கிறது.

                        இக்காலத்தில் மேலே கண்ட முறைப்படியாக உணவை உண்ணுகிறோமோ என்றால் அதுதான் இல்லை. நாம் உணவிற்கு அதற்குரிய மரியாதையை தருவதில்லை. உணவை உண்ணும் போது பேசிக் கொண்டும், தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சிகளை பார்த்துக் கொண்டும், தத்தமது அலுவலக பிரச்சனைகள், வியாபார சிந்தனைகள் அல்லது குடும்ப பிரச்சனைகளை எண்ணிக் கொண்டும், இவ்வாறு ஏதேதோ எண்ணங்கள் நமது மனதில் அலை மோதியவாறு உணவை உண்ணும்போது, உணவிலுள்ள சுவையை உணராமல் உண்ணும்போது, அந்த உணவானது நல்ல முறையில் ஜீரணமாவதில்லை.

                      நாம் வாழ்வது இந்த ஒரு சாண் வயிற்றுக்குத்தான் என்று பேச்சளவில் பேசிக் கொள்கிறோமே தவிர உணவை உண்ணும் முறையை நாம் முறையாக கடைப்பிடிப்பது இல்லை. வாழ்க்கைக்கு எதுவுமே தேவைப் படாத உதவாக்கரை விஷயங்களைப் பற்றி ஏராளமாக பேசுகிறோம். ஆனால் வாழ்க்கைக்கு தேவையான விஷயங்களை சிந்திப்பதற்கே சிரமப்படுகிறோம்.

             இவ்வாறு உணவை நன்கு பற்களால் மென்று அரைக்காமல் அப்படியே விழுங்குவோமேயானால் இயற்கை நம்மை தண்டித்து விடும் என்ற பேருண்மையை

("Nature will castigate those who don't masticate")  கண்டறிந்துள்ளார் ஒரு மேல் நாட்டு அறிஞர். அவர் தான்-Horace Fletcher  என்பவர் ஆவார். அவர் வாழ்ந்த காலம் 1849–1919 . நமது உடல் நலத்தைப் பேணும் உணவு உண்ணும் முறையில் அவர் ஒரு குருவாக திகழ்கிறார்( health-food Guru). அவரது வாழ்க்கை வரலாறு மற்றும் அவர் எழுதிய நூல்கள் பற்றியும், அவரைப் பற்றி மும்பை மற்றும் பெங்களூரு நகர்களில் வெளியான பத்திரிக்கை செய்திகள் கீழே தரப்பட்டுள்ளன.   

Why chew food thoroughly

ANAND HOLLA | Mumbai Mirror | Sep 11, 2013, 12.00 AM IST

Chew your food thoroughly (Thinkstock photos/Getty Images)

“ Don’t gobble your food Fletcherize, or chew very slowly while you eat, Talk on pleasant topics. Don’t be in a hurry. Take time to masticate and cultivate a cheerful appetite while you eat. So will the demon indigestion be encompassed round about and his slaughter complete”

—-John D Rockefeller.

"Nature will castigate those who don't  masticate"          - Horace Fletcher

Make more of what you put into your mouth simply by thoroughly masticating your food

We Mumbaikars fly through our lives fighting time. Among other compromises, this often translates into limited time for meals, and thereby little or no time for that most overlooked ritual: Chewing. Our fascination or obsession with what to eat has drowned out this equally important facet of nutrition.

When Mahatma Gandhi said — Chew your drink and drink your food — he was stressing on the scientifically proven benefits of chewing.

How it works
A series of recent studies conducted on chewing have established a few facts beyond an intimate connection between chewing and weight control. Speed eating, gorging and binge eating were found to majorly contribute to unhealthy weight gain. The studies confirmed chewing every mouthful for longer helps you lose weight because it allows your brain more time to receive signals from the stomach that it's full. Therefore, the slower you chew, the lesser you eat. Besides, when you chew thoroughly, your digestive system is told of incoming food. This triggers it to produce digestive acids and help the body absorb nutrients.

Inadequately digested food means inadequate absorption of nutrients, which is like paying for gourmet chocolates but getting a toffee. The leptin, ghrelin and cholestokinnen hormones, which are responsible for signaling satiation, don't reach their peak until 20 to 40 minutes after food is ingested. Speed eaters beat their body's signal keepers by wolfing it down.

To make matters worse, unchewed food particles are not welcome in your stomach.

Sloppily chewed food promotes intestinal bacteria, causing flatulence, bloating, constipation, stomach ache, cramps and even diarrhea.

Nutritionist Naini Setalvad, who considers correct chewing as the first mantra of healthy eating, faults parents for inculcating the gulping-down habit. "Mothers keep telling their children to finish what's on their plates fast so to catch the school bus, classes or anything.

The most common refrain is 'Jaldi karo... why are you taking so long to eat?' Our health entirely depends on what we eat and how well our body absorbs it. Incomplete chewing ruins the digestion process and leads to irritable bowel syndrome and flatulence, among other problems."

Where  it starts
Digestion begins in your mouth. Efficient chewing increases the surface area of foods, affording a thorough breakdown by enzymes. Saliva also contains lingual lipase, a fat metabolising enzyme, which breaks down fat before it reaches the stomach. If the fat reached the stomach inadequately chewed, brace yourself for digestion problems. The longer your food stays in touch with your saliva, the better it gets lubricated and lesser the stress on your esophagus. Even digesting carbohydrates starts with chewing right as your saliva detaches chemical bonds that connect the starch-containing simple sugars. When you don't chew well, these enzymes can't break down starches or digest fats, inducing sluggishness and loss of energy.

Setalvad says, "Almost everyone who comes to me does not chew their food properly. The first thing I do to ensure they chew well is to add a salad or raw vegetables to their meals. I know if they aren't chewing properly when they return with constipation or irritable bowel syndrome."

Pleasure principle
Rushing through a meal bars you from enjoying it to its maximum, leading to a sense of dissatisfaction. Mindful eating is about experiencing food more intensely — especially the pleasure of it — and chewing plays the protagonist in this show. We live to eat, or at least we live because we eat. So good food assiduously chewed for a good time will ensure that you'll love your food the most it can be loved.

Fletcherism
An American health-food guru of the late 1800s, Horace Fletcher, was known as 'The Great Masticator'. He recommended chewing food at least once for every tooth or 32 times per mouthful before swallowing. Fletcher, who would chew a morsel 100 times a minute before swallowing, believed that his method held the secret to unlocking hidden strengths. Fletcher's war-cry was 'Nature will castigate those who don't masticate' and he acquired a legendary status with his set of experiments at the Yale Gymnasium. At 58, he competed with college students in exacting tests of strength and endurance such as deep-knee bending, holding out arms horizontally for a length of time, and calf-raises on an intricate machine — and beat the Yale athletes in all events. Fletcher attributed his feat to studious grinding and gnawing.

Tips to chew well
- Mash slowly and steadily.

- Keep the ambience relaxed rather than loud or distracting. That means no sitting in front of the TV.

- Eat smaller morsels; smaller the bites, the better you will chew.

- Stop only when the mouthful is totally liquid and has lost its texture.

- Take another bite only when you have finished chewing completely and swallowed.

- Drink water or fluids only after your mouth is empty.

Courtesy: Anand.Holla@timesgroup.com

From Around the Web

More From The Times of India

 Chew 32 times: Myth or magic

By Express Features – BANGALORE

Published: 06th February 2013 08:32 AM

Last Updated: 06th February 2013 08:32 AM

·          

·          

·        

Tough jobs, sedentary routines and eating excessive junk food to kill hunger pangs and get bits of energy. | EPS

Chewing food 32 times has almost been inducted into the league of grandma’s home recipes for combating obesity - the world’s worst killer disease today.

There is nothing new about obesity except its ever-increasing reach thanks to urban stress-ridden lifestyles. Tough jobs, sedentary routines and eating excessive junk food to kill hunger pangs and get bits of energy.

The idea reportedly came from Horace Fletcher who suggested chewing food 32 times at the speed of 100 times per minute before swallowing it.

Fletcher attributed his fitness at the age of 60 to this. He even pitted himself against younger athletes in an endurance test and reportedly emerged a winner at the age of 58.

In the current tech generation, most answers are sought online as the internet has become the home recipe generator instead of grandma. A search of ‘chew your food 32 times’ revealed several health blogs, websites, lifestyle portals offering this advice.

One health blog goes as far as to claim that chewing 32 times reduces calorie intake by 32 percent. There are no reviews or results of clinical trials yet of this exercise in healthier eating but there are several individual testimonies.

Sandeep Maheshwari, a young entrepreneur said that diet and exercise did not work for him and he went back to eating fatty food and leaving unhealthily.

Then, he lost a visible quantity of body fat by, as per his claims, by chewing his food 32 times before swallowing it. In fact, he displayed a plastic plate, off which he ate for the first nine months of this experiment. The letters 32 were cut into its centre. Of course, with half the plate punctured with the digits, much food would not fit into it.

These testimonies cannot be proof alone.

Dietitians and doctors have argued that its not just about how many times you are chewing but also what you are chewing.

But they did agree that it helps speed up the digestion process and gives the feeling of being filled before one had sinfully gorged on fatty foods.

It has not yet been proved if, how and in exactly what circumstances this works.

Cancer foundation Livestrong writes, “Sensible eating involves chewing food until the food is savoured and the morsel is small enough to be safely and easily swallowed. Rather than chewing exactly 32 times, make a practice to eat slowly and stop between every few bites to relax or chat with your table mates.”

But Livestrong Foundation itself proffers the benefit of chewing food multiple times before swallowing food.

“If you thoroughly chew your food, you will slow down your eating and, possibly, eat less total food. Also, the signal that you are full takes around 20 minutes to register and, if you are eating slowly, you will realize you are full before you consume more food than your body needs. Another benefit to chewing 32 times is that you get more enjoyment from the food, which can, in theory, help you eat less,” said a report on the website of Livestrong, which promotes healthy lifestyle. 

The accepted way to practice this would be to mash the food with your teeth and swallow only after the enter food has become de-solidified.

It is advised that those on a strict diet or weight loss regime or with other ailments should consult their physicians before suddenly switching to this technique of eating food.

Horace Fletcher

From Wikipedia, the free encyclopedia

For the English footballer, see Horace Fletcher (footballer).

Horace Fletcher

Horace Fletcher (1849–1919) was an American health food enthusiast of the Victorian era who earned the nickname "The Great Masticator", by arguing that food should be chewed about 100 times per minute before being swallowed: "Nature will castigate those who don't masticate". He made elaborate justifications for his claim.

Fletcher and his followers recited and followed his instructions religiously, even claiming that liquids, too, had to be chewed in order to be properly mixed with saliva. Fletcher argued that his mastication method will increase the amount of strength a person could have while actually decreasing the amount of food that he consumed. Fletcher promised that "Fletcherizing", as it became known, would turn "a pitiable glutton into an intelligent epicurean".

Fletcher also advised against eating before being "Good and Hungry", or while angry or sad. Fletcher would claim that knowing exactly what was in the food one consumed was important. He stated that different foods have different waste materials, so knowing what type of waste one was going to have in one’s body was valuable knowledge, thus critical to one’s overall well being (The New Glutton, 1906, 132-133). He promoted his theories for decades on lecture circuits, and became a millionaire. Upton Sinclair, Henry James and John D. Rockefeller were among those who gave his ideas a try. Henry James and Mark Twain were visitors to his palazzo in Venice. He lived in the Palazzo Saibante with his wife, Grace Fletcher, an amateur painter, who studied in Paris in the 1870s and was influenced by the Impressionists, and her daughter, Ivy. Ivy, later to become a journalist at the Daily Express in the 1930s, was often a guinea pig for Horace's experiments, which she described in her unpublished memoirs "Remember Me".

Although many people believed Fletcher’s laboratory reports, the more important eye-opener to doctors and laymen was his series of experiments at Yale University. It was here that he participated, at the age of fifty-eight, in vigorous tests of strength and endurance versus the college athletes. The tests included: “deep-knee bending”, holding out arms horizontally for a length of time, and calf raises on an intricate machine. Fletcher claimed to lift “three hundred pounds dead weight three hundred and fifty times with his right calf”. The tests claim that Fletcher outperformed these Yale athletes in all events and that they were very impressed with his athletic ability at his old age. Fletcher attributed this to following his eating practices, and ultimately these tests, whether true or not, helped further endorse “Fletcherism” publicly.

Fletcher saw many similarities between humans and functioning machines. He posited several analogies between machines and the human body. Just some of the comparisons that Fletcher drew included: fuel to food; steam to blood circulation; steam gauge to human pulse; and engine to heart.

Along with "Fletcherizing", Fletcher and his supporters advocated a low-protein diet as a means to health and well-being.

Fletcher had a special interest in human excreta. He believed that the only true indication of one’s nutrition was evidenced by excreta (Fletcher 142). Fletcher advocated teaching children to examine their excreta as a means for disease prevention (Fletcher 143). If one was in good health and maintained proper nutrition then their excreta, or digestive "ash", as Fletcher called it, should be entirely "inoffensive". By inoffensive, Fletcher meant that there was no stench and no evidence of bacterial decomposition.

Fletcher was an avid spokesman for Belgian Relief and a member of the Commission for Relief in Belgium in World War I.

By 1919, when Fletcher, 69, died of bronchitis, his diet plan was already being replaced by the next approach to dieting championed by Irving Fisher and Eugene Lyman Fisk: counting calories.

See also

·         Menticulture or the A-B-C of True Living (1896)

·         Happiness as found in forethought minus fearthought (1898)

·         The Last Waif, or Social Quarantine: A Brief (1898)

·         The New Glutton or Epicure (1906)

·         "The A.B.-Z. of Our Own Nutrition" (1908)

·         Fletcher, Horace. Fletcherism: What It Is or How I Became Young at Sixty (1913)